สิ้นเสียงสำเนียงเท่งฉับ พี่บ่าวไปลับไม่กลับมา
ไปหลงเสน่ห์เมืองฟ้า มารยาคนกรุง
ลืมสิ้นกลิ่นแกงไตปลา เพลงบอกโนราห์หนังลุง
โหม่ง ฉับ กลับ ฉิ่ง กลอง ตุ้ง คงลืมเหม็ดแล้ว
คงลืมน้ำชาหน้าบ้าน ที่หัวนอกชานน้องนั้นได้เคยป้อน
ลืมแล้วสำเนียงคำกลอนท่ารำผันหน้า
น้องรำ พี่นั่งขับกลอน คงลืมแล้วหนอสัญญา
สงกรานต์พี่จะหลบมา สู่ขอคนดี
ว่าออ ว่าอ้อออ โนราห์อกหัก
เพราะไปหลงรักเชื่อคำพี่บ่าวให้รอ
ว่าอีกไม่นาน พี่จะไปขอ
ไอ้เราก็รอ ไม่เห็นแม้ตอขันหมาก
พี่ลืมทุ่งลืมนา ลืมโนราห์หนังลุง
ทิ้งโหม่งฉับกลองตุ้ง ไปอยู่กรุงแสงสี
ลืมสิ้นคำที่ว่า สัญญากลางปี
น้องแสบทรวงห่วงจี้ พี่ไม่กลับมาขอ
แล้วพี่ไม่กลับมาขอ
คงลืมน้ำชาหน้าบ้านที่หัวนอกชานน้องนั้นได้เคยป้อน
ลืมแล้วสำเนียงคำกลอนท่ารำผันหน้า
น้องรำพี่นั่งขับกลอน คงลืมแล้วหนอสัญญา
สงกรานต์พี่จะหลบมาสู่ขอคนดี
ว่าออ ว่าอ้อออ โนราห์อกหัก
เพราะไปหลงรักเชื่อคำพี่บ่าวให้รอ
ว่าอีกไม่นาน พี่จะไปขอ
ไอ้เราก็รอ ไม่เห็นแม้ตอขันหมาก
ว่าออ ว่าอ้อออ โนราห์อกหัก
เพราะไปหลงรักเชื่อคำพี่บ่าวให้รอ
ว่าอีกไม่นาน พี่จะไปขอ
ไอ้เราก็รอ ไม่เห็นแม้ตอขันหมาก
สิ้นเสียงโนราห์ พี่บ่าวไม่มาสักที